Επιστημονικό Συνέδριο : Εκκλησία και Αριστερά

           Την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη (22-23 Ιανουαρίου) διοργανώθηκε από το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον επιστημονικό συνέδριο με τίτλο «Εκκλησία και Αριστερά». Το συνέδριο τέθηκε υπό την αιγίδα της Πρυτανείας του ΑΠΘ, σε συνεργασία με την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, έχοντας την υποστήριξη των Ι. Μητροπόλεων Θεσσαλονίκης, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, Λαγκαδά Λιτής και Ρεντίνης, καθώς και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

            Το ενδιαφέρον για το συνέδριο δεν περιορίσθηκε στο γενικό θέμα, αλλά εντάθηκε μέσα από τις επτά συνεδρίες, οι οποίες είχαν τα ακόλουθα ειδικά θέματα: «Η Βασιλεία του Θεού και η λαϊκή εξουσία : Ιστορικές επισημάνσεις από τις παράλληλες πορείες Εκκλησίας και Αριστεράς στον 20ό και 21ο αιώνα», «Θρησκευτικά σύμβολα και θρησκευτικότητα στον δημόσιο χώρο», «Θέματα εκκλησιαστικής περιουσίας και μισθοδοσίας κλήρου», «Εκκλησία και Αριστερά εν μέσω κρίσης : Δράσεις έναντι των κοινωνικών προβλημάτων», «Εκκλησία και Αριστερά έναντι του μεταναστευτικού ζητήματος», «Ο σύγχρονος λόγος της Εκκλησίας και της Αριστεράς : Από τη συγκρουσιακή στη συνεργατική ρητορική», «Η Θρησκευτική Εκπαίδευση στο σύγχρονο ελληνικό σχολείο». Ομιλητές ήταν Μητροπολίτες και άλλοι κληρικοί, Καθηγητές Πανεπιστημίου, Βουλευτές και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ.

            Τόσο ο τίτλος του θέματος όσο και οι ιδιότητες των ομιλητών έδωσαν στο συνέδριο εκτός από τη θεολογική και μια πολιτική και κοινωνική δυναμική. Αυτό τη στιγμή που, σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ Χρυσόστομο Σταμούλη, «οι  σχέσεις της Εκκλησίας με την Αριστερά στην Ελλάδα έρχονται από μια σκοτεινή μήτρα. Στηρίζονται σε αδιάψευστες ιστορικές πράξεις, σε ανομίες και αστοχίες, που έχουν χαράξει ανεπανόρθωτα το κοινό σώμα, αλλά και σε ένα πλήθος προκαταλήψεων και παρεξηγήσεων –αποτέλεσμα  απουσίας διάθεσης ανοικτού διαλόγου–, που μεγιστοποιεί το χάσμα που επέβαλε η αγριότητα της Ιστορίας». Ο ίδιος δήλωσε ότι σκοπός αυτής της συνάντησης Εκκλησίας και Αριστεράς είναι «να αξιοποιήσει τις συνέπειες ενός πολιτισμού της σάρκωσης, ο οποίος συγκροτείται στη βάση της κένωσης του  εαυτού και στην πρόσληψη του εντελώς διαφορετικού». Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος κατά την προσφώνησή του διευκρίνισε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δεν παρέστη στο συνέδριο «λόγω υπηρεσιακών αναγκών και πολλών άλλων εκτάκτων υποχρεώσεων στην πρωτεύουσα». Ο ίδιος αναφερόμενος στις προοπτικές του συνεδρίου τόνισε ότι «Προσωπικώς πιστεύω στην “καλὴ καγαθή” διάθεση συγκεκριμένων προσώπων, που συνεζήτησαν και συνωμολόγησαν».

            Παρόλα αυτά οι αντιδράσεις των Ιεραρχών για το συνέδριο δεν ήταν ομόθυμες. Την αντίθεσή του για τη διοργάνωση του συνεδρίου εξέφρασε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, ο οποίος δήλωσε ότι «από την πρώτη στιγμή, κατά την οποία ανακοινώθηκε το Συνέδριο αυτό, νοιώσαμε ένα μεγάλο πόνο στην ψυχή μας. Ένα πόνο ψυχής μόνο και μόνο, διότι η Εκκλησία, άθελά της ίσως, σε μια κρίσιμη ώρα για την πορεία του Έθνους, έρχεται να προσφέρει πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης στο χώρο της Αριστερής Κουλτούρας και να πριμοδοτήσει την πορεία του Αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ προς την Εξουσία!». Ο ίδιος αναρωτήθηκε αν η Διοίκηση της Εκκλησίας αποφάσισε από μόνη της «να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο Συνέδριο, ή μήπως έλαβε εντολές από εξωεκκλησιαστικούς -πολιτικούς- παράγοντες της ημεδαπής ή της αλλοδαπής».

            Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι το εν λόγω συνέδριο κατάφερε να προκαλέσει τη διατύπωση πολλών διαφορετικών αντιμαχόμενων απόψεων γύρω από το επίμαχο θέμα των σχέσεων Εκκλησίας και Αριστεράς. Μέσα από την ανάλυση των διατυπωμένων απόψεων και την κριτική που θα ασκηθεί σ’ αυτές, καλό θα ήταν να καταδειχθεί ο διαχρονικά ευεργετικός ρόλος της Εκκλησίας στην κοινωνία και να προκύψει ένας γόνιμος διάλογος, ο οποίος θα οδηγήσει στο κάλεσμα του Χριστού για Ειρήνη και Αγάπη.