Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Κινδυνεύουν οι Χριστιανοί στη Συρία;


              Όσοι γνώρισαν τη Συρία πριν από τον εμφύλιο είχαν μείνει έκπληκτοι από την ελευθερία, την οποία απολάμβαναν οι Χριστιανοί κάτοικοί της. Μετά από την Αίγυπτο η Συρία ήταν η αραβική χώρα με τους περισσότερους χριστιανούς. Σήμερα κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι η κατάσταση πολέμου την οποία βιώνει η χώρα δεν θα αποτελέσει την αφορμή για μια θρησκευτική εθνοκάθαρση.
            Εδώ και αρκετούς μήνες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο διάφορες ειδήσεις για δολοφονίες χριστιανών, καταστροφές ναών και ποικίλες άλλες πιέσεις προς τους μη μουσουλμάνους. Αυτή προφανώς ήταν η αιτία για μια σχετική δήλωση του Ορθόδοξου Πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνάτιου (21 Δεκεμβρίου 2011). Σύμφωνα με εκείνη τη δήλωση τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης (ΜΜΕ) «κατασκευάζουν ψευδείς και παραπλανητικές πληροφορίες για τη Συρία», στην οποία δεν τραυματίστηκε κανείς χριστιανός, καθώς χριστιανοί και μουσουλμάνοι ζουν ειρηνικά και αδελφικά. Από τότε ως σήμερα έχουν περάσει έξι μήνες και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία γίνεται ολοένα και βιαιότερος. Παράλληλα, νέες πληροφορίες για δολοφονίες χριστιανών αναρτώνται στο διαδίκτυο προκαλώντας ανησυχία στους ανά τον κόσμο χριστιανούς.
            Σε κάθε περίπτωση στις αρχές του 20ου αιώνα ο χριστιανικός πληθυσμός της Συρίας ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος από ότι σήμερα. Για παράδειγμα, στις αρχές του περασμένου αιώνα οι χριστιανοί στο Χαλέπι, δεύτερη πόλη της Συρίας, αποτελούσαν περίπου το 80% του πληθυσμού της πόλης. Έναν αιώνα αργότερα οι χριστιανοί του Χαλεπίου αποτελούν μόλις το 20%. Το παράδειγμα αυτό αποδεικνύει ότι ακόμα και στην περίοδο ειρήνης και θρησκευτικής ελευθερίας οι χριστιανοί της Συρίας μειώνονταν με γοργούς ρυθμούς. Έτσι, ακόμα και στην περίπτωση που δεχθούμε ότι σήμερα δεν δολοφονούνται χριστιανοί, δύσκολα θα μπορούσαμε να αρνηθούμε ότι η όλη κατάσταση δεν θα οδηγήσει σε μια γρηγορότερη μείωση του αριθμού των Σύρων χριστιανών, οι οποίοι θα σπεύσουν να βρουν καταφύγιο σε άλλες χώρες.
            Εκτός από τον πόλεμο των όπλων, στη Συρία διεξάγεται παράλληλα και ένας πόλεμος ενημέρωσης. Στο πλαίσιο αυτό τόσο οι κυβερνητικοί, όσο και οι αντιπολιτευόμενοι προσπαθούν να δυσφημίσουν τους αντιπάλους τους. Τα σύγχρονα προγράμματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών παρέχουν άπειρες δυνατότητες παραποίησης φωτογραφιών και όλων στοιχείων. Ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης άλλοτε η «αυταπόδεικτη» αλήθεια αποτελεί ψέμα και άλλοτε συμβαίνει το αντίστροφο. Εκφράζονται φόβοι ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει στη Συρία. Βέβαια, με το τέλος του πολέμου οι νικητές θα έχουν τη δύναμη να αποκρύψουν τα εγκλήματά τους, ενώ τα υπαρκτά και ανύπαρκτα εγκλήματα των ηττημένων θα προβληθούν με τρόπο που να τους καταστήσει απεχθείς  στην κοινή γνώμη.
            Στο δια ταύτα το ερώτημα για την ασφάλεια των χριστιανών της Συρίας παραμένει αναπάντητο. Ίσως το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ως το τέλος του πολέμου είναι να προσευχόμαστε για την ασφάλειά τους και για την όσο το δυνατόν γρηγορότερη έλευση της ειρήνης.